Sitha Parawa Giya

සිත පරව ගියා

වත මිලින වුණා

කඳුළින් දෑස තෙමා

ඔබ හඳුනාගනු කෙලෙසේ

මොහොතක මා සිත පිනවයි

යළි මා එලෙසින් රිදවයි

මුසා බසින් මා රැවටී යාදෝ

සිතු දේ නොම වේ පැතුම් මැවේ

වසන්තයක් යළි ඒදෝ

කතරක මා තනි වේදෝ

ම සිත සොරාගෙන වෙන් වී නොයන්න

දුකෙහි සැපෙහි මා ඉන්නම්