Sina Thotak Wiya

සිනාතොටක් විය ඔබ පාමුල මා ලද සරදම්

මහෝගයක් විය ඔබෙන් ලැබූ අපමණ අභිමන්

නොහඩා ඉන්නම් ගිලිහුනු දා පෙම් ලොව මල්දම්

දුටුව නිසා ආදරයේ දෙව් රුව ඔබගෙන් මං

බොසත් ඔබසිත ලඟ උවැසිය වී දැහැනට වී

සිටියා මිස නොදනිමි කොහිසිටියාදැයි මලවී

පුදසුන් මත මියයද්දී සහසක් මල් පරවී

නොපිදූ මල තවමත් ඔබ ගැන බැති බරවී

මගෙන් මිදුනු ලොව ඔබට මිහිරි නම් එය සැපකි

ඔබට ලංව දුක බෙදාගන්න බැරිකම දුකකි

මෙවැනි බැදුම් අදහනු බැරි ලෝකය සිරගෙයකි

එවන් ලොවක මේ හමුවීමත් වාවනු නොහැකි