Samawenna Bo Pathakata

සමාවෙන්න බෝපතකට කඳුළු බිංදු වැටුනා

ඔයයි මමයි මේ මළුවෙදි එකතු වෙන්න පැතුවා

දරා ගන්න බැරි ගින්දර බෝ සමිදුට කිව්වා

අමාවකට අව සිහියෙන් සඳ බලන්න දිව්වා

මංගල මුදුවට ආයුශ මාස තුනක් විතර

කවුරුන් හෝ නොදැන ඇවිත් නිතර අපේ ගෙදර

වේල් පිරිත් තොවිල් පවිල් කරත් නිතර නිතර

හැමතිස්සෙම ඔයයි මමයි වෙන්නෙම අඩ දබර

ඉරි තල තල දෙදරනකොට ලෙන්ගතු හද පතුල

මූසිලගේ වීණා හඬ වාගෙයි මුළු ලොවම

මා ආදර පෙම්වතියට නොදැනෙන හද සුවඳ

සාදාරණ වෙන කාටද ජීවත්වන තුරුම