Rookada Madu Yaga

රූකඩ මඩු යාග පොලේ

කෝළ නුඹේ රුවට ළොලේ

ආල පිරූ මා ගැන දැන් නැද්ද නිනව්වක්

ඈත ලන්ද දියමංකඩ ඔහොම පිපී තිබුණු මලට

ආලවන්ත බහක් දෙන්න ආ බඹරින්දු

මලට ළොලේ පිණි කඳුළේ

නිතර රැඳී උන් බඹරින්දු

යාය පුරා මල් උතුරා කෝළ දැරිවි කුමරි වෙලා

මාල හතක වරම ගන්න දෑත වනන්නා

නිබඳ මගේ පිරුණු සෙනේ

නුඹ නොදනී මල්මද ලන්දු