Man Ahanne Nam

මං අහන්නෙ නම් නෑ රත්තරනේ

දුක දරාගත්තේ කොහොමද කියල

මම දුරින් උන්නු කලෙදි දැනුනා

මං මට විතරක් අයිතිනෑ කියා...//

මං අහන්නෙනම් නෑ රත්තරනේ...

හිසතියාන මා ලය මඩල පුරා 

උනු කදුලු වලින් නම් තෙමන්නෙපා

මගෙ ලයේ කදුලු ඇහැරෙන හන්දා

දැන් හිනා වෙන්න මා දිහා බලා

මං අහන්නෙ නම් නෑ...

එක කදුලක සිතල උනත් එදා

අපි දෙකට බෙදාගෙන විදගත්තා

ඒ සිතල නුබ ලග තියලා

රත්තරනේ මං යන්නෑ කිසිදා

මං අහන්නෙනම් නෑ.....//