Kurahan Yaye Sanda

කුරහන් යායේ සඳ උදුරාගෙන

සිතට දුකක් දැනෙනා වේලේ

රෑ තුන් යාමේ ගැයෙනා මේ ගී

නුබට ඇසේවා සුදු නෑනේ

එදා වගේ සැදෑ අදුර

වැව් බැම්මෙන් ගලා ඇවිත්

උණ පදුරේ සෙවන සදනවා

කීව කතා යලි සිතට නැගෙනවා

මගේ පැලේ හිනැහීගෙන

සිටිනා ලෙස නුබේ රුවින්

නිදි පැදුරේ සිහින පෙනෙනවා

ඈත සිටින නුබේ නාමෙන් දෑස තෙමෙනවා