Katharaka Thani Wee

කතරක තනි වී ඔබ යන අයුරු පෙනි පෙනී

හිම සිළ මුදුනත සිටියද මහද ගිනි ගනී

ගිම්හානය පැමිණි එක් තැනම නොම රැඳේ

පැමිණෙන දුක් පැණි රස බව නොසිතුණිද ළඳේ

සඳ නොදන්න නමුදු සඳට එලිය හිරුගෙනී

ඔබ නොදන්න නමුදු ඔබට සෙවණ මම දෙමි

සෙනෙහස හද තුල උතුරා ගලනු දැනි දැනී

තව විමසන සිරිතට නිහඬවම හිනැහෙමි

විසල් තුරු නුදුන් පල නැත නොපිපුණ කැකුළු

දසන් දෙතිස කුමටද නැති විට මුව මුකුළු

ගඟක් ලෙස ගලා විත් නැමි නැමී දඟ වැදී

මගේ දෙපා සිපගනු මැන සිහිල සිතට දී