Hitiya Nam Eda Mage
Karunarathna Diwulgane
හිටියා එදා නම් මගෙ ළඟ තනියට
නුඹ නෑ අද මම විතරයි තනියමමගේ හිසට සෙවනැල්ල නුඹේ අත
වෙන්නම් කීවා මතකද නුඹ මට
මා හැර නුඹ ගිය හින්දා ඈතක
මගේ හිසට සෙවනැල්ල මගේ අතනුඹගේ මුහුණට පරාද පුර හඳ
දුටු තැන මට හරි හිරිහැර කරදර
මා හැර යන දා නුඹ පසු පස ගිය
මගෙ හිත ආවේ නෑ තව ඔතැනද