Gele Ran Mala Da
Upali Kannangara
ගෙලේ රන් මාල දා හැඩවී
කරේ රන් තෝඩු දා සැරසී
මගේ මනමාලී වී නුඹ
කවදාද මාවෙත
එන්නේ කියන් මැණිකෝගෙලේ රන් මාල දා...
බැන්දු සිනා සඳ වගේ මුහුණේ
දැක්කාම හිත බැඳුනේ
පෙන්නා අගේ හද රැඳි සෙනෙහේ
ඉන්නම් බැඳි එක සේ
නැත දායාද ඕනේ කිසිදාක නෝනේ
ඔය දෑත හිමි වේනම්
සුදු නෑනා මගේ කරකාරේ බැඳගෙන
පණ වාගේ රැක ගන්නම්
මගේ පණ වාගේ රැකගන්නම්ගෙලේ රන් මාල දා...
බන්දා තෝරණ් හැමටම කියලා
හද්දා මගුල් කනවා
කැන්ඳා අරන් යන දා මැණිකා
ගම්මානේ එළි වෙනවා
පැළේ රන් පහන වාගේ ඔබ ඉන්න ඕනේ
හැමදාම සංතෝසෙන්
සුදු නෑනා මාගේ කරකාරේ බැදගෙන
පණ වාගේ රැකගන්නම්
මගේ පණ වාගේ රැකගන්නම්ගෙලේ රන් මාල දා...