Gele Ran Mala Da

Upali Kannangara

ගෙලේ රන් මාල දා හැඩවී 
කරේ රන් තෝඩු දා සැරසී 
මගේ මනමාලී වී නුඹ 
කවදාද මාවෙත 
එන්නේ කියන් මැණිකෝ 

ගෙලේ රන් මාල දා...

බැන්දු සිනා සඳ වගේ මුහුණේ 
දැක්කාම හිත බැඳුනේ 
පෙන්නා අගේ හද රැඳි සෙනෙහේ 
ඉන්නම් බැඳි එක සේ 
නැත දායාද ඕනේ කිසිදාක නෝනේ 
ඔය දෑත හිමි වේනම් 
සුදු නෑනා මගේ කරකාරේ බැඳගෙන 
පණ වාගේ රැක ගන්නම් 
මගේ පණ වාගේ රැකගන්නම්

ගෙලේ රන් මාල දා...

බන්දා තෝරණ් හැමටම කියලා 
හද්දා මගුල් කනවා 
කැන්ඳා අරන් යන දා මැණිකා 
ගම්මානේ එළි වෙනවා 
පැළේ රන් පහන වාගේ ඔබ ඉන්න ඕනේ 
හැමදාම සංතෝසෙන් 
සුදු නෑනා මාගේ කරකාරේ බැදගෙන 
පණ වාගේ රැකගන්නම් 
මගේ පණ වාගේ රැකගන්නම්

ගෙලේ රන් මාල දා...