Dawasak Daa

Rookantha Gunathilaka

දවසක් දා හැන්දැවක
පොතක් බලන්නට සිතුනා
හිතුවෙත් නෑ ඒ ජාමෙට
ඔබව මතක් වෙයි කියලා

ඈ මගේ ගතේ හැගුමන් පෙලා
ඈ මගෙ සිතේ සක්මන් කලා
මා දිහා බලා සුසුමන් සලා
ආදරෙයි කියා නොකියා ගියා
කිය පොතේ ලියවී තිබුනා

රේනූ රේනූ මල් මිටේ රේනූ
ඈට පෙම් කරන්න මට බෑලු
රන් සමනල තටු මට ලැබෙන්නෙ නෑලු
රොන් පිරී සැලෙන්න මල් රේනූ

සද වත දො මා දුටුවේ
ඔබෙ ගත දො මා දුටුවේ
සිතුවම් දො මා දුටුවේ
හැබැහින් දො ඔබ දුටුවේ

ඈ මගේ ගතේ...

රේනූ රේනූ....//