Atha Waniiye Guru Gei

ඈත වන්නියේ ගුරු ගෙයි පාර අසා

නුඹේ ඉසව්වට එන්නට හිතෙයි ළමා

සාර සියක් දොම්නස් මැද දෝරෙගලා

ඔය උණුහුම මට දැනුනේ දෝස නසා

රේණු සුවද අහසට බොදවී යා නම්

සීත හිමේ මල් නොපිපී පරවීයන්

කීරි ගැහෙන හිත තිස්සෙම කකියයිනම්

මූණ නුඹේ නොදැක කෝම වෑවෙන්නෙම්

ඈත වන්නියේ.....

හීන හදට තරුවක් වී නැතිවේ නම්

රෑපුරාම ඇයි ඇහැරී සැගවීයන් 

පුර පෝයට මං එනතුරු ඉවසාපන්

රෑ නාඩා නිදි හීනෙට ඉඩදීපන්

ඈත වන්නියේ.......