Adura Adura Mage

අඳුර අඳුර මගේ

සොඳුර සොඳුර මගේ

නොයනු මැනවි දා

තනිකර එළියේ

ඝණ රෑ කළුවර තනියම කුටියේ

ගතකල දිවියේ රස තැන් සිහිවේ

කුටියේ කෙලවර එළියක් දිස්වේ

එළිය සොඳුර මගේ දිවියට ලංවේ

පෙම් එළි විහිදා නිවා දැමූ පසු

දුන් නෙත් පීඩා දනිමී පෙරදා

සදාකාලිකය අඳුරේ රැජිනිය

ඔබ හැර යන්නට නොදේවී මගෙ හිත